In een moeilijke periode gaf mijn moeder me als tip om iedere ochtend een rondje te lopen. Eerlijk gezegd leek me zo’n dagelijks vast rondje saai. Na een tijdje heb je het wel gezien toch? Steeds dezelfde straten, steeds hetzelfde parkje. Want ik ben gek op nieuwe dingen ontdekken.

Maar inmiddels is het alweer bijna tien jaar geleden dat ik die tip van mijn moeder kreeg en loop ik nog vrijwel elke dag hetzelfde rondje. Met als enige verschil dat het rondje drie jaar geleden een ander rondje is geworden toen ik naar Utrecht verhuisde.

Dat vast rondje is een venster geworden naar een wereld vol nieuwe lagen, verborgen verhalen en ontdekkingen. Het voelt alsof ik steeds weer nieuwe lagen ontdek in wat er al die tijd al was. Steeds zie ik weer nieuwe dingen. Ik voel me vaak als Alice in Wonderland. De bladeren, het licht. Was dit er al die tijd al?

blind voor groen

We zijn als mensen blijkbaar slecht in het waarnemen van planten. Daar bestaat zelfs een woord voor hoorde ik laatst in de podcastdocu Het lied van de bomen:

“Er is zelfs een woord om te beschrijven hoe slecht mensen planten waarnemen. [[plant blindness|Plantenblindheid]]. We negeren planten zo makkelijk dat in Disneyland alle niet magische elementen, de straatlantaarns en de prullenbakken, groen geschilderd zijn. Zodat ze zo min mogelijk opvallen. Go away green, heet die kleur. Want wat groen is, lost op.”

Vandaar dus dat ik steeds meer nieuwe dingen ontdek. Ik was er blind voor. Ik liep jarenlang achteloos langs bomen, struiken en bloemen zonder ze écht te zien.

natuur volgen

Wat ik heel leuk vind om te doen is om een stukje natuur te kiezen en dat een tijdje te volgen. Een bosje groene sprieten dat narcissen wordt, knoppen van bomen in het voorjaar, verkleurende bomen in de herfst.

Deze herfst volgende ik verschillende bomen op mijn ochtendrondje. Ik zag de verschillen tussen de bomen. Hoe de één veel sneller kaal wordt en hoe de ander nog een hele tijd vasthoudt aan zijn bladeren. aar ik vroeger alleen een rij bomen zag, zie ik nu details die me betoveren: de knoppen die op springen staan, de nerven in een blad waar het zonlicht doorheen valt, de beweging van een tak in de wind. Het lijkt wel alsof ik door mijn eigen tuin van wonderen loop, met elke dag nieuwe geheimen die zich openbaren.

Maar wat iedere keer gebeurt als ik iets volg is dat er verhaaltjes omheen ontstaan. Alles eromheen gaat ook meer leven. De buurt is één groot verhaal van door elkaar heen geweven kleinere verhaaltjes. Deze keer was het dat bij alle bomen in de maand dat ik ze volgde gewerkt werd. Stratenmakers, de brug die…, bomen ernaast die ineens gesnoeid werd. Mijn buurt ging veel meer voor me leven. Wat wordt er veel aan gedaan om het hier zo mooi en netjes te houden. Het zijn de gewone dingen waar ik meestal achteloos aan voorbij loop. Blijkbaar ben ik ook …blind.

Wat zie je allemaal niet?

Eén van mijn lievelingsboeken is On Looking van Alexandra Horowitz. Zij loopt daarin steeds met iemand anders een rondje door haar buurt: haar hond, haar kind van … jaar, een …

Ze bekijkt de buurt door hun ogen en ontdekt iedere keer weer nieuwe dingen.

we miss the possibility of being surprised by what is hidden in plain sight right in front of us.

Ze stelt dat we het grootste deel van wat er gebeurt simpelweg niet waarnemen. En dat is ook logisch: onze hersenen zijn erop gericht om te focussen, om te filteren wat belangrijk lijkt. Het is ook niet te doen als we ieder detail moeten verwerken. Onze hersenen filteren dat voor ons uit. Maar daardoor …. Maar daardoor missen we ook de magie van het alledaagse, het onverwachte dat verborgen ligt in het gewone.

Once you look at what seems ordinary long enough, though, it often turns odd and unfamiliar.

Wat levert het op?

Voor mij betekent het dat ik me meer gegrond voel, meer verbonden met waar ik ben. Dat ik nog meer van ga houden. Het niet als vanzelfsprekend neem. Het maakt me nieuwsgierig. Laatste tijd krijg ik mijzelf niet zo goed aangezwengeld en dit helpt me de deur uit. Genieten. Rust. Het geeft me een gevoel van aanwezigheid dat ik in de drukte van het dagelijks leven soms mis.

Mindfulness, as I studied, as you said, is just a simple process of noticing. When we actively notice, we come alive, we see things from multiple perspectives, you know that everything is changing.

When we’re mindful, we’re aware that everything is always changing. Everything looks different from different perspectives. And essentially, uncertainty is the rule, not the exception. If you don’t know, and if you add to that that no one knows, so you don’t feel bad about knowing, everything becomes new and potentially exciting.

you can become more mindful by taking the things you know and just noticing new things about it. If you’re married, notice three new things about your spouse, which will be very good for the relationship, by the way, a self-real scene.

Mindsets – Dr. Ellen Langer – Mind Body Connection

Hoe ontwikkel je het?

Het is iets dat je in jezelf kan ontwikkelen, wakker maken. Vertraag. Iedere dag 20 seconden naar dezelfde boom kijken. Tip dus: kies één plekje, een natuurding en volg het. Begin klein: kies één element in je omgeving—de vogels, de bomen, de patronen van licht en schaduw. Blijf kijken en laat jezelf verrassen. Je zult zien hoe het gewone opeens vreemd en wonderlijk wordt.