Mijn Summer of PLAY blijft me verbazen. Of nou ja, ik blijf vooral ook mezelf verbazen.

Zo heb ik blijkbaar ineens een missie!

Het hoe en waarom is me nog niet helemaal duidelijk. Ik voel dat het zo is maar verder begrijp ik er geen snars van.

Maar zoals mijn lieve vriendin Myrddin zei: “het is je hart die spreekt, dat verstaat je hoofd niet”. Dus ik accepteer maar dat het zo is en geef me er aan over.

Oh ja, en wat die missie dan is? Drie maal raden! ….mensen (inclusief mezelf) meer laten spelen.

geen twijfel

En dat ontdekte ik afgelopen zaterdag.

Ik had een maand daarvoor met nog acht mensen een middag gestoepkrijt. Dat was zo ontzettend leuk dat we dat nog een keer wilden doen. En op twitter en in mijn omgeving waren ook veel mensen enthousiast.

Deze keer zou de groep dan ook weer wat groter zijn. Leuk! Maar die ochtend stroomden de afmeldingen ineens binnen. En toen de stoepkrijterij begon zat ik in mijn eentje op het schoolplein.

Gek genoeg twijfelde ik toen ik daar zo in mijn eentje zat er geen seconde aan dat ik weer zo’n middag zou organiseren. De wens werd alleen maar sterker. Tja, dan is het dus blijkbaar een missie!

het podium op klimmen

Nog iets waar ik mijzelf verraste. Ik ging naar mijn favoriete uitje: Stand Up Inspiration in Toomler. Inspirerende mensen doen daar ‘stand up’ hun verhaal.

Jorrit Timmermans vertelde over doen wat jezelf wil en meebewegen met wat op je pad komt. Evelyne Peeters van TEDxYouth had een inspirerend betoog over dat iedereen creatief is en hoe belangrijk het is om buiten de lijntjes te kleuren. En als laatste was daar Lidion Zierikzee met haar ontroerende verhaal over clownen in Bosnie.

Al deze verhalen raakten me. Ze leken allemaal over het belang van spelen te gaan.

Je kan als bezoeker ook het podium pakken, voor één minuut. Tijdens One Minute of Inspiration. Dat was ik niet van plan (veel te eng!). Maar tijdens alle inspirerende praatjes voelde ik langzaam het verlangen omhoog borrelen om ook het podium op te klimmen om een stoepkrijtoproep te doen.

Toen het laatste verhaal klaar was, sprong ik meteen van mijn stoel en gaf me op voor One Minute of Inspiration.

En het klopt, het was eng. Maar vooral ook: wat was het leuk!

Het ging in een roes voorbij en ik weet bij god niet meer wat ik allemaal gezegd heb. Ik ben in ieder geval vergeten te vertellen dat er uiteindelijk gelukkig wel een paar dierbare trouwe schatten en een hele bups buurtkinderen met me meegekrijt hebben.

Wat ik nog wel weet is dat ik een oproep heb gedaan. En laat ik die meteen maar even herhalen.

Lieve mensen, wie stoepkrijt er op zaterdag 25 juni mee? De Stoepkrijterij is vanaf 14.00 uur op het Van Oldenbarneveldtplein in Amsterdam. Woon je ver weg of doe je het liever in je eigen stad. Te gek als je bij jou een stoepkrijterij organiseert. Let’s all play! Laat je het mij dan even weten? Zou ik super vinden!

Oh, en er staat ook nog een flashmob op de planning. Dan gaan we het meest zakelijke stukje Nederland al spelend op stelten zetten. Later meer daarover maar vind je het leuk om op de hoogte gehouden te worden? Stuur even een mailtje!

Fotografie SUI: Rene Wouters